Van sollicitatie naar loslaten - mijn sprong in 2025

Hoe 2024 mij voorbereidde op de verandering die ik nu kies.

5 februari 2024

Ik begon bij mijn nieuwe werkgever. Tijdens het eerste sollicitatiegesprek voelde het goed. Het tweede gesprek ook. Maar..... voelde het echt goed?

Of wilde ik vooral heel graag weg bij mijn vorige werkgever, waar ik me al langere tijd niet meer prettig voelde? Kwam het door gemiste waardering? Door de behoefte aan een nieuwe uitdaging?

Achter week ik het, het speelde allemaal mee. En het moest ook zo lopen om verder te komen, te groeien. En vooral om beter te leren luisteren naar mijn intuïtie.

Intuïtie en de muur die ertussen komt

Als je hoofd overuren draait en je emoties alle kanten opschieten, dan ontstaat er een muur tussen jou en je intuïtie. Je intuïtie… die verdwijnt nooit. Die is er altijd. Alleen je kunt er niet altijd goed bij.

Dat gebeurde bij mij in 2023/2024. Geen ramp, want ik sprong wél in het diepe en begon vol energie aan een nieuwe uitdaging.

De eerste weken gingen prima. Aftasten, ontdekken, mijn best doen.

Tot ik steeds vaker tegen dingen aanliep die haaks stonden op wie ik diep vanbinnen ben.

Ik ben van nature open, iemand die luistert en er écht voor anderen is. Zakelijk én persoonlijk. Maar juist dat bleek nieuw voor de organisatie.

En dan heb je twee keuzes:

1. Je zoekt iets anders.

2. Je blijft en onderzoekt wat dit je te vertellen heeft.

Ik koos ervoor om te blijven. Waar ik normaal gesproken al lang weg zou zijn, besloot ik nu te voelen wat dit met mij deed.

Twijfels en onzekerheden

Dan komen de vragen die ik mijzelf stelde. “Ben ik wel goed genoeg?” “Ben ik een goede leidinggevende?” “Is er vertrouwen in mij? "Voel ik dat vertrouwen zelf ook” .Aan de buitenkant zag je niets. Maar van binnen draaiden mijn gedachten op volle toeren. Herkenbaar?

Begin 2025 merkte ik dat mijn werk me steeds meer energie kostte. Toch gaf ik alles wat ik in me had. Want loyaliteit zit diep in mij.

Gelukkig waren er collega’s die het zagen. Die even checkten hoe het écht met me ging. Thuis hoorde ik verschillende adviezen: “Ga wat anders doen.” “Geef het tijd, je moet iets opbouwen.” Maar diep vanbinnen wist ik het al. Onbewust was ik al vertrokken.

Een bijzondere wending op Moederdag

De rekeningen moesten natuurlijk wel betaald worden. Dus ik ging door. Tot Moederdag. Voor mij sowieso een beladen dag, maar juist daarom gaf ik mezelf een cadeau: een Reiki-cursus.

Wauw… wat voelde dat goed. Alsof mijn intuïtie weer helemaal open ging. Die dag besloot ik om in gesprek te gaan met mijn werkgever.

Uitspreken is een patroon waar ik hard aan werk en door mijn verleden nog niet vaak doe. Maar die dag dacht ik: Gewoon nu doen!

Ik vroeg het universum om me het juiste moment te geven omdat ik al weken en maanden tekens krijg van dieren, getallen en gesprekken met vriendinnen.

Het gesprek dat alles veranderde

Het moment kwam twee dagen later. Mijn werkgever vroeg: “Hoe gaat het?” Ik antwoordde automatisch: “Goed.” Ik bleef een seconde stil en vervolgende met: “En… niet altijd.”

De rest hoef ik eigenlijk niet meer uit te leggen.

Waar een andere deur sluit gaat een nieuwe deur open

Mijn laatste werkdag

Inmiddels ligt die laatste werkdag achter me. Mijn werkgever en mijn team hadden écht hun best gedaan om mij iets te geven dat helemaal bij mij past: een bos bloemen, een tarotkaarten-doos voor mijn tarot- en orakelkaarten en een gelukshanger.

Het raakte me. Want het liet zien dat ze mij zagen zoals ik ben. Dat is misschien wel het mooiste bewijs dat ik altijd mezelf ben en blijf.

Wat ik leerde tijdens dit proces?

Uitspreken kan bevrijden, hoe spannend het ook is. Trouw blijven aan jezelf is altijd het beste cadeau.

En jij?

Herken jij dit? Dat je hoofd zegt: “Ga door”, terwijl je gevoel fluistert: “Laat los”?

Misschien is dat fluisteren wel je intuïtie die roept.